Scream Queens: mysterieuze moorden bij bitchy vereniging

Pretty Little Liars meets Mean Girls in ‘Scream Queens’. Van dezelfde maker als American Horror Story, maar dan voor een jonger, vrouwelijk publiek. Dé serie van het moment, als we de promo’s moeten geloven.

De Chanels: Queen B’s van Kappa Kappa Tau

Net als elke chick flick na 2004 probeert ook Scream Queens iets te halen uit één van de beste meidenfilms ooit gemaakt: Mean Girls. De serie start met Queen B Chanel Oberlin, gespeeld door Emma Roberts. Zij is het nichtje van de wereldberoemde Julia Roberts en heeft onder andere in Wild Child gespeeld. Chanel heeft drie minions: Chanel #2 , Chanel #3 en Chanel #5. Deze bitches worden gespeeld door zangeres Ariana Grande (bekend van Victorious), Abigail Breslin (Little Miss Sunshine, Perfect Sisters) en Billie Lourd. Lourd heeft nog geen andere acteerklussen op haar naam staan maar is wel de dochter van Starwars-icoon Prinses Leia, Carrie Fisher. Mogelijk heeft zij het acteertalent van haar moeder meegekregen.

Studentenvereniging met duister verleden

De Chanels zijn de baas van de studentenvereniging Kappa Kappa Tau. Het huis heeft een duister verleden waarbij meisjes op mysterieuze wijze om het leven komen. Maar dat is al twintig jaar niet meer gebeurd. Tot 2015, als Grace als een eerbetoon aan haar moeder lid wil worden van Kappa Kappa Tau samen met een nieuwe lading meiden. De één na de ander komt op gruwelijke wijze om het leven. De dader is een gemaskerde rode duivel. Aan Grace de taak om uit te zoeken wie hij is en waarom dit gebeurt, met journalist-in-spe Pete aan haar zijde.

Humoristische horrorserie met slap begin

De serie komt wat moeilijk op gang. Het probeert te hard iets te zijn, wat het niet is. Waar de maker een soort humoristische horrorserie van heeft willen maken, zorgen de ‘gevatte’ opmerkingen nauwelijks voor een flauwe glimlach. De serie probeert overduidelijk Mean Girls na te doen: in de sfeer, de kleding en de personages. Het wordt mij niet duidelijk of dit aan de actrices ligt of het script, maar het werkt niet. Het laat een geforceerde indruk achter bij de kijker.

Cliffhangers maken enigszins nieuwsgierig

De moorden zijn niet op het niveau dat je zou verwachten van een schrijver van AHS. Ze zijn overdramatisch en ogen nep. De tweede aflevering is wel beter. De diepgang van de personages, met name de Chanels, is ver te zoeken en sommige dialogen zijn totaal onlogisch en irrationeel. Toch komt de serie op gang en zijn er wat plottwists die de moeite waard zijn. Vooral de klapper op het eind maakt toch enigszins nieuwsgierig naar de volgende aflevering. Maar het is niet een serie die je echt moet volgen. Meer voor als je écht niets meer te kijken hebt, je een uurtje in de trein moet zitten en toevallig je laptop mee hebt.